W związku z czasowym ograniczeniem funkcjonowania Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Lubartowie spowodowanym stanem epidemii w Polsce, placówka od 25 marca do 11 kwietnia prowadziła będzie zajęcia z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość.
Zajęcia terapeutyczne będą odbywać się wg harmonogramu obowiązującego dotychczas. W przypadku zmiany terminu i godziny zajęć rodzice informowani będą indywidualnie drogą telefoniczną lub e-mailową.
Nauczyciele przesyłać będą do rodziców i uczniów materiały do pracy. Wypełnione zadania należy gromadzić i przynieść na najbliższe spotkanie w Poradni. Prosimy rodziców o pomoc i wsparcie w realizacji zajęć.
Jednocześnie informujemy, że w godzinach przedpołudniowych możliwe są konsultacje indywidualne telefoniczne, a w sprawach interwencyjnych i kryzysowych interesanci przyjmowani są indywidualnie w placówce (po uprzednim umówieniu wizyty telefonicznie). Dyżury specjalistów odbywają się w godzinach 8.00 – 12.00 każdego dnia według załączonego grafiku. Aktualnie poradnia czynna jest w godzinach 8.00-16.00, kontakt telefoniczny: 81 8552268, 509720129
Zapraszamy do zapoznawania się z nowymi publikacjami w zakładce „ćwicz w domu”.
Lilla Jedut
Dyrektor Poradni
Psychologiczno-Pedagogicznej
w Lubartowie
Drogi Rodzicu,
Zapraszam Cię do wspólnych ćwiczeń ze swoim dzieckiem, prezentuję ciekawe ćwiczenia logopedyczne z zakresu motoryki języka, warg, podniebienia miękkiego, żuchwy oraz ćwiczenia oddechowe, oddechowo- fonacyjne i słuchowe. W zależności od wady wymowy, ćwiczenia dostosowane są zarówno do młodszych, jak i nieco starszych dzieciaków. Życzę powodzenia 
Ćwiczenia logopedyczne
Ćwiczenia języka:
- wysuwanie szerokiego języka na zewnątrz jamy ustnej,
- klaskanie językiem, naśladowanie głosu konia,
- dotykanie językiem górnych zębów po stronie wewnętrznej, podczas szerokiego otwierania jamy ustnej – zabawa liczenia zębów,
- naśladowanie mycia zębów,
- cofanie języka w głąb jamy ustnej zaczynając od górnych zębów,
- naśladowanie mlaskania,
- „mycie” językiem podniebienia,
- oblizywanie górnej wargi później dolnej,
- wypychanie językiem policzków,
- śpiewanie znanych melodii na sylabach: la, lo, le, lu, ly.
Ćwiczenia warg:
- cmokanie ustami,
- wysuwanie zaokrąglonych warg do przodu (ryjek świnki),
- wydawanie odgłosów:
Krowy – mu, mu,
Kukułki – kuku, kuku,
Sowy – hu, hu, hu,
Psa – hau, hau,
Rybki – plum, plum,
Pukania – puk, puk, puk,
Uderzenia – buch, buch.
- wysuwanie warg do przodu, a następnie naprzemienne ich otwieranie i zamykanie – naśladowanie pyszczka rybki,
- nakładanie dolnej wargi na górna i odwrotnie,
- wymawianie samogłosek i-u, a następnie a, e, i, e, u,o, y,
- dolną wargą zasłonić dolne zęby i odwrotnie górną wargą zasłonić górne zęby,
- dmuchanie przez złączone wargi, lekko wysunięte do przodu.
- układanie warg w kształcie ryjka, a następnie ich rozsuwanie do uśmiechu.
Ćwiczenia podniebienia miękkiego:
- ziewanie (podnoszenie i opadanie podniebienia),
- kaszel z językiem wysuniętym na zewnątrz jamy ustnej, „Chory Miś”,
- chrapanie na wdechu i wydechu,
- wymawianie sylab: ak, ka, ku, aka, oko, uku,
- oddychanie: wdech przez nos, wydech przez usta,
- głęboko wdychamy powietrze nosem, wydychamy ustami (usta cały czas otwarte),
- wdychamy powietrze ustami i wydychamy ustami, nos zatykamy,
- buzia otwarta, czubek języka na dole – energicznie wymawiamy „k”, „u-k”, „ch”, „uch”,
- buzia otwarta – naśladujemy gęganie gąski (pracuje tył języka i podniebienie),
- chrząkanie,
- naśladowanie płukania gardła,
- buzia otwarta, język na dole – chuchamy,
- wciągamy powietrze przez rurkę, przenosimy watkę lub kawałek styropianu na inne miejsce.
Ćwiczenia oddechowe:
- wdech przez nos, (powoli, zapamiętujemy zapach kwiatka) wydech ustami,
- wykonanie wdechu i zdmuchiwanie świeczki (powoli, szybko) na wydechu,
- wykonywanie wydechu wymawiając „s” z jednakową głośnością, (wypuszczanie Powietrza z balonika),
- wykonanie wydechu wymawiając „s” raz ciszej, raz głośniej
- wydmuchiwanie baniek mydlanych przez słomkę,
- zdmuchiwanie płomyka świecy przy zwiększanej stopniowo odległości,
- dmuchanie na kłębuszki waty, papierowe kulki, piłeczki, zawieszone na stelażu waciki, gąbki, zabawki, wiatraczek, chorągiewkę,
- nadmuchiwanie balonów jednym wydechem,
- huśtanie ulubionej zabawki. Dziecko leży na plecach, na brzuchu ma położoną zabawkę, wdech – unoszenie zabawki do góry, wydech opuszczanie zabawki,
- chłodzimy gorącą zupę,
- zdmuchiwanie mlecza,
- odtajanie zamarzniętej szyby,
- dmuchanie na waciki (zawody – kto dalej dmuchnie),
- piłeczki pingpongowe- kto dmuchnie piłeczkę do bramki,
- śmiech:
staruszki – he, he, he
kobiety – ha, ha, ha
mężczyźni – ho, ho, ho
dziewczynki – hi, hi, hi.
Ćwiczenia żuchwy:
- zamykanie i otwieranie domku – szerokie otwieranie buzi, jak przy wymawianiu głoski „a”, zamykanie buzi;
- „grzebień” – wysuwanie żuchwy, zakładanie dolnych zębów na górną wargę i przesuwanie nimi po niej; zakładanie górnych zębów na dolną wargę i brodę (na zmianę) i poruszanie po nich;
- „krowa” – naśladowanie przeżuwania trawy przez krowę;
- guma do żucia – żucie gumy lub naśladowanie tej czynności.
Ćwiczenia słuchowe
Ćwiczenia wrażliwości, pamięci słuchowej, analizy i syntezy słuchowej, słuchu fonetycznego i fonemowego
- rozpoznawanie odgłosów z otoczenia – wszelkich możliwych słyszanych w danej chwili;
- rozpoznawanie odgłosów wywołanych celowo przez prowadzącego (po uprzednim zapoznaniu się z nimi);
- rozpoznawanie głosów zwierząt, pojazdów lub sprzętów gospodarstwa domowego nagranych na płycie;
- zabawa „Kto zawołał?” – rozpoznawanie głosu wołającej osoby;
- zabawa w odnajdywanie ukrytego grającego przedmiotu;
- wyodrębnianie wyrazów w zdaniu – ilość wyrazów można zaznaczać ilością odkładanych przedmiotów, np. klocków;
- liczenie sylab w wyrazach;
- rozpoznawanie początkowej lub końcowej głoski w wyrazach;
- wyodrębnianie danej, umówionej sylaby z ciągu różnych sylab wypowiadanych przez prowadzącego (da ma wa za ka da ga ta dama wa za ka ga ta);
- wyodrębnianie wyrazu rozpoczynającego się daną, umówioną głoską z ciągu różnych wyrazów
- wypowiadanych przez prowadzącego;
- zabawa w szukanie rymów do danego wyrazu.
Ćwiczenia oddechowo – fonacyjne
- zabawy z samogłoskami, np.: powolny głęboki wdech – ręce unoszą się w górę, powolny długi wydech wraz z fonacją aaaaaaaaaa…. lub oooooooo…. lub uuuuuuuu…
- ręce opadają na dół („syrena alarmowa”), to samo, tylko zamiast ruchu rąk, jednoczesne z wydechem i fonacją rysowanie ślimaczków, wężyków lub dowolnych obrazków;
- zabawy ze spółgłoskami, np.: naśladowanie odgłosów otoczenia
- szumiący wiatr: szszszszsz…, szeleszczące liście: sz, sz, sz, sz, syczący wąż: sssssssss….., wypuszczająca parę lokomotywa: f, f, f, f, fffffffffffff….., jadąca lokomotywa: cz, cz, cz, cz, bzyczenie osy: zzzzzzzzzz…., piłowanie drewna: ż, ż, ż, ż;
- wymawianie na wydechu ja najdłużej dowolnej samogłoski;
- zawody – kto wymieni więcej na jednym wydechu – np.: imion, kolorów, zwierząt, kolejnych liczb itp.;
- śpiewanie prostych znanych piosenek lub improwizowanie własnych.
Opracowała: Sylwia Krakowiak
Jak pomóc dzieciom radzić sobie z lękiem podczas epidemii koronawirusa ?
W sytuacji zagrożenia doświadczamy różnych trudnych emocji: strachu, lęku, smutku, gniewu, złości, zdenerwowania. Dzieci najczęściej posiadają niewielkie doświadczenia życiowe, które pozwoliłyby im uruchomić mechanizmy nakierowane na przetrwanie tej sytuacji. Dlatego my dorośli jesteśmy po to, żeby im pomóc.
W jaki sposób my rodzice/opiekunowie możemy pomóc dzieciom radzić sobie z lękiem?
• „być dostępnym” tzn. być gotowym na wysłuchanie dziecka „tu i teraz”, wtedy kiedy dziecko tego potrzebuje, można powiedzieć: „Widzę, że coś Cię trapi, powiedz mi o tym”;
• zachęcać dziecko do rozmowy i wyrażania trudnych emocji, możesz użyć pomocnych zwrotów: „Chcę, żebyś wiedział, że dla mnie to ważne, co mówisz”, „Widzę, że coś Cię martwi, jestem gotowy, żeby Cię wysłuchać”;
• wyrażać własne obawy i uczucia w sposób kontrolowany (bez krzyków i nieprzewidywalnych, agresywnych zachowań) pokazując w ten sposób, że każdy z nas ma prawo do przeżywania i wyrażania trudnych, nieprzyjemnych emocji;
• jasno i zwięźle odpowiadać na pytania zadawane przez dziecko, nie unikać odpowiedzi lub co gorsze oszukiwać np.: „Ten wirus to nic poważnego, nic złego się nie stanie”;
• ważne by opierać się na faktach, mówić jak jest, jak to wynika z aktualnego stanu wiedzy o koronawirusie;
• w rozmowie z małymi dziećmi można wykorzystać sytuację zabawy np. podczas zabawy lalkami czy maskotkami, można również wykorzystać rysunek;
• omawiać na bieżąco trudne sytuacje, wspólnie poszukiwać rozwiązania problemu, ważna jest tu solidarność rodzinna: „Będziemy działać razem”;
• pokazywać dziecku, że pomimo trudnej sytuacji, związanej z epidemią, można podjąć odpowiednie działania, na które mamy wpływ i dają nam pewne poczucie kontroli tj: stałego rytmu dnia, czyli czynności, które każdego dnia powtarzają się i wpisują w życie rodziny np.: wspólnie przygotowywane i razem jedzone posiłki, popołudniowa rodzinna gra planszowa, zabawy plastyczne lub ćwiczenia ruchowe, 10 pytań i odpowiedzi (gdzie każdy z rodziny może zadać pytanie a cała rodzina wymyśla różne odpowiedzi);
• wspólnie w rodzinie ustalać małe zadania na określony, dzień, tydzień, dwa tygodnie i zapisywać je na dużej kartce, dzięki czemu zwiększamy poczucie kontroli, skupiamy się na konkretnej czynności, a efekt tego zadania daje nam satysfakcję i poprawę humoru;
• zachęcać dziecko do poszukiwania czynności, które są przyjemne: właśnie teraz jest czas na poszukiwanie i rozwój zainteresowań;
• ograniczyć czas oglądania TV czy poszukiwania informacji w Internecie do niezbędnego minimum np.: wieczorem, unikając tym samym „nakręcania” siebie i dziecka w niepotrzebne przeżycia.
Opracowała: Wioletta Florek
Jak motywować dzieci do systematycznego uczenia się poza szkołą?
Rodzicu, pamiętaj! TWOJA BROŃ to:
1. dobry kontakt z dzieckiem – to profilaktyka wszystkiego!
2. jasne i czytelne zasady w domu,
3. stała pora odrabiania lekcji,
4. najpierw obowiązki, potem przyjemności,
5. kontrola nauki i odrabiania lekcji,
6. konsekwencja w działaniu.
RECEPTA na motywowanie:
1. opisz, co widzisz lub przedstaw problem
Mamy stan epidemii w Polsce i szkoły są zamknięte.
2. udziel informacji
Obowiązkiem uczniów jest nauka w domu.
3. powiedz to jednym słowem
Jasiu, e-dziennik.
4. opisz, co czujesz
Martwi mnie, że będziesz miał zaległości.
5. napisz liścik
Jestem w pracy, a Ty w szkole zdalnej – Twoja Mama.
Tęsknię za Tobą, odwiedź mnie – Twój E-Dziennik.
6. zastosuj pochwałę opisową
Ogarnąłeś dziś już wszystkie lekcje – możesz być z siebie dumny.
Odrobiłeś już polski i matematykę – super. Została Ci tylko historia.
Przeczytałaś czytankę, napisałaś literki Brawo! Zostało ci tylko dodawanie.
Rodzicu, pamiętaj!!!
Motywacja negatywna
Dzieci nie lubią i nie słuchają kazań! Reakcje dziecka na kazanie, gderanie, zakazy, groźby i krzyki to najczęściej bunt, opór i oszukiwanie.
Motywacja pozytywna
1. Zwracaj uwagę na to, co się udało – stań się poszukiwaczem, detektywem sukcesów dziecka.
2. Stwórz okazję, w której dziecko spojrzy na siebie lepiej – poucz się z nim, pomóż, dowartościuj, pokaż, że już nie raz mu się udało.
3. Nie okazuj niezadowolenia – dziecko krytykowane uczy się samokrytyki, czuje się gorsze i ma niskie poczucie wartości.
4. Chwal za wykonaną pracę.
Opracowały: Małgorzata Struk
Patrycja Gajowniczek
Jak zorganizować dzieciom warunki do nauki
w domu?
PLAN DNIA UCZNIA
ZAPLANUJ SWÓJ DZIEŃ
- Wstawaj o tej samej porze – rutyna jest dobra, więc staraj się, aby każdy dzień miał swój stały rytm.
- Pościel łóżko – wejdziesz w tryb aktywności dziennej.
- Zmień piżamę na wygodne ubranie np. dres.
- Pamiętaj – przed nauką nie rozpraszaj się „mediami” – trudno oderwać się od czegoś, co nas bardzo zainteresuje i wciągnie.
- Ucz się codziennie (poza weekendami), w tych samych godzinach np. 9-13 i 16-18 (wtedy mózg jest najbardziej wydajny).
ORGANIZACJA NAUKI
- Ustal plan działania – bieżące zadania na dzisiaj.
- Pamiętaj o zasadach nauki:
– zminimalizuj rozpraszacze – wyłącz TV, wycisz powiadomienia
w telefonie, laptopie/komputerze,
– w czasie nauki zdalnej i odrabiania lekcji na biurku leżą TYLKO podręczniki i pomoce niezbędne na danym przedmiocie,
– „zjedz żabę” – zacznij od najtrudniejszego zadania, a potem zrób prostsze,
– „zasada 2 minut” – jeśli zadanie wymaga tylko 2 minut, zrób je natychmiast,
– „zasada trudne – łatwe”: zacznij od zadań trudnych, a potem przejdź do łatwych,
– pamiętaj o krótkich przerwach w nauce: wietrzenie pokoju, przekąska, woda, ruch,
– rób notatki twórcze z wykorzystaniem: map myśli, wypunktowaniem informacji, stosuj kolory, zakreślacze i rysunki,
– korzystaj z technologii: obejrzyj film edukacyjny lub wykład,
– powtarzanie czyni mistrza, więc opowiedz, czego się nauczyłeś rodzicom lub rodzeństwu.
Pamiętaj!
Jeśli czegoś nie wiesz lub nie rozumiesz – zapytaj nauczyciela, pedagoga szkolnego, rodzica.
Jeśli odrobiłeś już wszystkie zadania to nagródź się słowami: „Jestem mistrzem!”.
Opracowały: Małgorzata Struk
Patrycja Gajowniczek